“ترس، استرس”: ساکنان تورنتو نامه ای به شهر در مورد اردوگاه بی خانمان ها می نویسند.
ساکنان محله‌ای در مرکز شهر تورنتو از دولت شهرداری می‌خواهند که در مورد یک کمپ بی‌خانمان‌ها در محله‌شان اقدام کند.
این گروه، متشکل از بیش از ده‌ها کسب‌وکار و اقامتگاه محلی، نامه‌ای به شهردار اولیویا چاو و دیگر مقامات نوشته است. تعدادی از نگرانی های ایمنی قابل توجه را ایجاد می کند.
در بخشی از این نامه آمده است: «اهالی ترس، استرس و اضطراب ناشی از این اردوگاه را تجربه می کنند.
پارک میدان کلارنس، واقع در نزدیکی خیابان فرانت استریت غربی و خیابان اسپادینا، اکنون عمدتاً توسط چادرهایی اشغال شده است.
این نامه همچنین خطاب به اوسما مالیک، عضو شورای شهر و معاون شهردار اسپادینا-فورت یورک، مایرون دمکیو، رئیس پلیس تورنتو، کریس گلوور MPP و کوین ووونگ، نماینده مجلس، ارسال شده است.
ساکنان می گویند که تنها در چند ماه گذشته شاهد چندین رویداد بوده اند. در میان آنها حمله فیزیکی به یک کارمند زن از یک کسب و کار مجاور است.
نگرانی عمده آنها همچنین شامل آزار و اذیت، مدفوع و ادرار انسان در پارک و گرم شدن چادرها با مخازن پروپان است.
جیسون بکز، مدیر املاک در این منطقه و خود ساکن، گفت: “ما دوست داریم این پارک تمیز شود. ما دوست داریم که دوباره مکانی امن شود.” ما دوست داریم بتوانیم فرزندانمان را به پارک ببریم.»
در حال حاضر، این چیزی نیست که او کاملاً با آن راحت باشد.
وی گفت: متأسفانه در زمان کووید، انفجار چادرها رخ داد. “الان آنها یک ژنراتور دارند. تعدادی آتش سوزی رخ داده است.”
خدمات آتش نشانی تورنتو (TFS) تأیید می کند که اخیراً به آتش سوزی در کمپ پاسخ داده است. ویدئویی که گلوبال نیوز به دست آورده است، دود غلیظ و شعله های آتش را نشان می دهد. TFS به ما می گوید هیچ آسیبی گزارش نشده و علت آن مشخص نشده است.
وینی مک دونا ساکن منطقه از جمله کسانی است که خواستار پاکسازی پارک هستند.
مک‌دونا در مصاحبه‌ای گفت: «یکی از ایده‌های اولیه من زمانی که اسلحه‌خانه‌ها ارائه می‌شد، انتقال کل خدمه آنها به یکی از اسلحه‌خانه‌ها بود تا بتوانند در کنار هم بمانند».
معاون شهردار ملک در ایمیلی به گلوبال نیوز می گوید که اگرچه او نگرانی های ساکنان را درک می کند و با آنها در میان می گذارد، حذف مردم از پارک های شهری بدون سرپناه و مسکن کافی در داخل ساختمان از لحاظ تاریخی نتایج پایداری نداشته است.
او نوشت: “اغلب این رویکرد تنها به ایجاد کمپ های جدید در پارک های دیگر منجر شده است. ما به یک رویکرد چند جانبه برای ایجاد یک راه حل بادوام نیاز داریم.”
مالک می گوید که او ماه ها با جامعه، انجمن های کاندو، شرکت های مدیریت املاک، BIA و ارائه دهندگان خدمات محلی در تماس بوده است. او می گوید که برای تسریع در کار بر روی اقدامات فوری تر، مرتباً با کارکنان شهر ملاقات داشته است.
این شامل بازدید روزانه کارگران از محل، امنیت شبانه روزی، بازدید آتش سوزی تورنتو برای اهداف ارزیابی و آموزشی، و همچنین حذف مخازن پروپان، سیلندرهای بوتان و سایر خطرات آتش سوزی است.
لورین لام، کارمند خدمات رسانی، می‌گوید اگرچه اردوگاه راه‌حل ایده‌آلی نیست، اما برای برخی تنها راه‌حل موجود است.
او گفت: «حصر نشانه‌ای از یک بحران واقعاً عمیق مسکن است که ما در آن قرار داریم و برای دهه‌ها بدتر شده است.
در حالی که مذاکرات بودجه در شهر تا حد زیادی بر افزایش مالیات بر دارایی که صاحبان خانه باید تحمل کنند متمرکز شده است، لام همچنین به افزایش اجاره ها اشاره می کند.
ما اکنون در اواسط فوریه هستیم و بسیاری از پشتیبانی های زمستانی در ماه آوریل بسته می شوند و صدها نفر را بدون گزینه باقی می گذارد.”
